Ze zijn in deze periode relatief gemakkelijk te benaderen. Het ene hert laat je wat dichter bij komen, of beter nog, komt wat dichter bij, dan het andere. Neem je de tijd, en ga je voorzichtig te werk, dan is er veel mogelijk. Zeker in de AWD waar ze volop gewend zijn aan allerlei vormen van menselijke activiteit.
Wandelaars, joggers, fotografen en andere belangstellenden verblijven dagelijks in hun omgeving. Soms veel rekening houdend met de dieren, soms helemaal niet. Voor zover ik het heb waargenomen, vindt verstoring veelal plaats uit onwetendheid, en in het algemeen niet met opzet.
Eenmaal dichtbij, zijn er interessante opnamen te maken. Wanneer licht en omgeving een beetje meewerken, dan zijn we helemaal in ons element.
Het loont om je standpunt wat te variëren (hoger, lager, iets meer naar links of naar rechts). En door ook nog wat te spelen met het eventuele zoombereik van de lens kan je aan zo'n ontmoeting een serie waardevolle foto's over houden.
Zijn de foto's gemaakt, dan is het wel zo netjes om ook weer rustig van het toneel te verdwijnen.
Pasteltinten
 |
| Nikon D 700 - Nikon AF-S 70-200mm f/2.8 G IF-ED VR - 180 mm - f/6.3 - 1/100 sec - ISO 1320 – matrix -1 |
Oogcontact
 |
| Nikon D 700 - Nikon AF-S 70-200mm f/2.8 G IF-ED VR - Nikon TC-14E II (1.4x) Teleconverter 280 mm - f/5 - 1/200 sec - ISO 800 – matrix -1 |
 |
| Nikon D 700 - Nikon AF-S 70-200mm f/2.8 G IF-ED VR - 155 mm - f/2.8 - 1/400 sec - ISO 1000 – matrix -1 |
